_Αντιπελάργηση
Γέροι πια, οι πελαργοί όταν χάσουν τα φτερά τους, είναι πλέον ανίκανοι να προστατευτούν από το επερχόμενο κρύο. Για αυτό το λόγο και τα γλαρόπαιδά τους, τυλίγουν με τα ζεστά τους φτερά το ηλικιωμένο σώμα των προγόνων τους, για να τους κρατήσουν στη ζωή, ζεστούς μέχρι τον θάνατό τους. Αυτή είναι η αντιπελάργηση, μία όμορφη λέξη που δεν είχα ακούσει ποτέ στη ζωή μου μέχρι και την εβδομάδα αυτή, του Ιουνίου του 2012 στη Σάμο. Δύο φορές συνάντησα τον όρο αυτό, με τις μεταφορικές του πτυχές και ερμηνείες όμως, από δύο διαφορετικούς ανθρώπους.
Ψάχνοντας βιβλιογραφία για την αρχαία Σάμο, ο Χ. Λ. απο το ιστορικό αρχείο μου ανέφερε το βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο. Περιέχει άρθρα, μελέτες και πρακτικά συνεδρίων σχετικά με το Τηγάνι της Σάμου, το σημερινό Πυθαγόρειο. "Αντιπελάγηση;" τον ρώτησα, μη έχοντας οικειότητα με τη σημασία αλλά και τη "σαμιώτικη" διάλεκτο. "Αντιπελάργηση", με διόρθωσε η συνάδελφός του Μ. τονίζοντας ιδιαίτερα το ρο και στάθηκε να μου εξηγήσει τον όρο που περιγράφω και στην αρχή του κειμένου. Δεν μπόρεσα να συνδέσω άμεσα μία τέτοια ποιητική σημασία με το περιεχόμενο ενός βιβλίου αρχαιοτήτων και αρκετά τεχνικό μάλιστα, μέχρι που (...)
Έφτασα στο Πνευματικό Ίδρυμα Νικόλαος Δημητρίου, στεγασμένο στο συγκρότημα ξενοδοχειακών μονάδων Dorissa, στο Πυθαγόρειο, όπου με περίμεναν η Ματρώνα Κτίστου και ο Τηλαύγης Δημητρίου. Το έργο τους για τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς του Πυθαγορείου τεράστιος. Σε μία από τις εξιστορήσεις της Ματρόνας για τις προσπάθειες ανάδειξης του αρχαιολογικού λόφου Άμπελος, το οποίο έχει τα φόντα να αποτελέσει όχι απλά ένα αρχαιολογικό αλλά έναν πραγματικά αρχαίο τόπο (Κ.Τ.) μου ανέφερε κάποια λόγια από την επιστολή του Τηλαύγη προς τον τότε υπουργό πολιτισμού(;) του ΥΠΕΧΩΔΕ(;) Γ. Σουφλιά(;) σε μία προσπάθειά του για την έναρξη των εργασιών διάσωσης και ανάδειξης του Ευπαλίνειου Ορύγματος:
"Δεν είναι καιρός λοιπόν, να αντιπελαργήσουμε το Ευπαλίνειο Όρυγμα, το ένα από τα τρία μεγάλα έργα του αρχαϊκού κόσμου;"
Και πράγματι, ο όρος ήταν δόκιμος όπως φάνηκε και από το σύνολο της επιστολής, στην οποία εξηγούσε τους λόγους μίας τέτοιας δράσης. Το Ευπαλίνειο δημιουργήθηκε και εξυπηρέτησε τις ανάγκες για νερό των κατοίκων της αρχαίας Σάμου για χίλια και πλέον χρόνια. Αποτέλεσε ακόμη καταφύγιο σε περιόδους πολεμικών συγκρούσεων σε χρόνους τόσο παλιούς όσο οι βυζαντινοί, όπως δείχνουν και τα πολυάριθμα ευρήματα στο εσωτερικό του, απομεινάρια από προγόνους μας που βρήκαν προστασία στο εσωτερικό του. Και σήμερα, στέκει ακόμα με τις δικές του μόνο δυνάμεις, αβοήθητο και περιμένει την αντιπελάργησή του για να ζωντανέψει και πάλι μία δοξαστική ανάμνηση. Χάρη στις ενέργειες του πνευματικού ιδρύματος Ν. Δημητρίου, οι εργασίες ξεκίνησαν. Μέχρι τον επόμενο χειμώνα... Καλωσόρισες στο blog, καλή περιήγηση.
Ξ.Β.
Έφτασα στο Πνευματικό Ίδρυμα Νικόλαος Δημητρίου, στεγασμένο στο συγκρότημα ξενοδοχειακών μονάδων Dorissa, στο Πυθαγόρειο, όπου με περίμεναν η Ματρώνα Κτίστου και ο Τηλαύγης Δημητρίου. Το έργο τους για τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς του Πυθαγορείου τεράστιος. Σε μία από τις εξιστορήσεις της Ματρόνας για τις προσπάθειες ανάδειξης του αρχαιολογικού λόφου Άμπελος, το οποίο έχει τα φόντα να αποτελέσει όχι απλά ένα αρχαιολογικό αλλά έναν πραγματικά αρχαίο τόπο (Κ.Τ.) μου ανέφερε κάποια λόγια από την επιστολή του Τηλαύγη προς τον τότε υπουργό πολιτισμού(;) του ΥΠΕΧΩΔΕ(;) Γ. Σουφλιά(;) σε μία προσπάθειά του για την έναρξη των εργασιών διάσωσης και ανάδειξης του Ευπαλίνειου Ορύγματος:
"Δεν είναι καιρός λοιπόν, να αντιπελαργήσουμε το Ευπαλίνειο Όρυγμα, το ένα από τα τρία μεγάλα έργα του αρχαϊκού κόσμου;"
Και πράγματι, ο όρος ήταν δόκιμος όπως φάνηκε και από το σύνολο της επιστολής, στην οποία εξηγούσε τους λόγους μίας τέτοιας δράσης. Το Ευπαλίνειο δημιουργήθηκε και εξυπηρέτησε τις ανάγκες για νερό των κατοίκων της αρχαίας Σάμου για χίλια και πλέον χρόνια. Αποτέλεσε ακόμη καταφύγιο σε περιόδους πολεμικών συγκρούσεων σε χρόνους τόσο παλιούς όσο οι βυζαντινοί, όπως δείχνουν και τα πολυάριθμα ευρήματα στο εσωτερικό του, απομεινάρια από προγόνους μας που βρήκαν προστασία στο εσωτερικό του. Και σήμερα, στέκει ακόμα με τις δικές του μόνο δυνάμεις, αβοήθητο και περιμένει την αντιπελάργησή του για να ζωντανέψει και πάλι μία δοξαστική ανάμνηση. Χάρη στις ενέργειες του πνευματικού ιδρύματος Ν. Δημητρίου, οι εργασίες ξεκίνησαν. Μέχρι τον επόμενο χειμώνα... Καλωσόρισες στο blog, καλή περιήγηση.
Ξ.Β.
